Przemówienie tego typu to krótka forma mowy, wygłaszana zwykle podczas uroczystych spotkań. Niezależnie od tego, czy masz je wygłosić podczas jubileuszu, spotkania firmowego czy też na nieformalnej imprezie, warto poznać zasady, które kierują przemówieniami okolicznościowymi.
W nieformalnym gronie
Przemówienie okolicznościowe nie musi być wcale patetyczną przemową. Jeśli jest wygłaszane w czasie spotkania w gronie przyjaciół lub rodziny, ktoś może zdecydować się na wygłoszenie takiego przemówienia bez przygotowania. Jego zasady nie są skomplikowane – zwykle podkreślamy w nim wdzięczność dla osoby, o której mówimy w przemówieniu. Niektórzy w czasie takiego przemówienia nawiązują do historii, dzięki czemu można przyciągnąć uwagę słuchaczy. Pamiętaj, że podczas wygłaszania przemówienia okolicznościowego najbardziej doceniana jest krótka forma.
Największym błędem, jakie możesz popełnić, jest nauczenie się przemówienia z sieci na pamięć.
Przemówienia formalne
Przemówienia okolicznościowe w formalnym gronie są znacznie bardziej dopracowane. Zwykle zaczynamy je od zwrócenia się do osoby, o której będzie przemówienie. Warto przypomnieć powód, dla którego ludzie zgromadzili się na okoliczności i uzasadnić (w skromny sposób), dlaczego to my zabieramy głos. Jeśli osoba będąca tematem przemówienia nie jest znana wszystkim, warto krótko przypomnieć jej zasługi.
Podczas przemówienia można postarać się o wprowadzenie zebranych osób w nastrój odpowiedni do uroczystości. Nie przeciągaj jednak tego elementu mowy, bo nikt nie lubi długich wstępów, które nie wnoszą niczego nowego do tematu.
Na koniec przemówienia bardzo często osoba, która je wygłasza, kieruje życzenia dla adresata.
Przemówienie na pogrzebie
W przypadku mowy pogrzebowej o zmarłym powinno się mówić jedynie w dobry sposób. Na początku osoba, która wygłasza przemówienie, używa konwencjonalnych zwrotów o tym, co jest powodem spotkania i opisuje smutek, jakie ono spowodowało. Zamiast określenia „śmierć” czy „umarł”, warto użyć łagodniejszych zwrotów, takich jak „zasnął snem wiecznym” albo „udał się w ostatnią podróż”.
W czasie takiej okolicznościowej mowy wspomina się jego zasługi, a także mówi się o współczuciu i wsparciu dla jego rodziny i bliskich.
Następnie wypada podziękować zgromadzonych i pożegnać się symbolicznie ze zmarłym. Mowa pogrzebowa, z uwagi na powagę ceremonii, ma zwykle stałą strukturę. Nie powinno się jej przedłużać, by nie wywoływać dodatkowego smutku bliskim i rodzinie zmarłego.
